اگرچه گربه ها شکارچی هستند، اما در طبیعت شکارچیان بزرگتر آنها را شکار می کنند. از آنجایی که حیوانات بیمار یا پیر هدف آسانی برای حیوانات شکاری هستند، هر نشانه آشکاری از بیماری به سایر حیوانات اطلاع می دهد که آن حیوان بیمار است. بنابراین، گربه ها طوری تکامل یافته اند که علائم بیماری و درد را پنهان می کنند.
این بدان معنی است که در مراحل اولیه بیماری، اغلب تنها نشانه ای که صاحب گربه ممکن است متوجه شود این است که گربه ساکت و گوشه گیر شده است. متأسفانه، این همچنین به این معنی است که یک گربه ممکن است قبل از اینکه صاحبش متوجه شود مشکلی پیش آمده، بسیار بیمار شده است.
از طرف دیگر، بر خلاف افراد عادی، دامپزشکان می توانند نشانههای غیر محسوس ابتلای گربه به بیماری را تشخیص دهند. برای همین، انجمن دامپزشکی آمریکا توصیه می کند که صاحبان گربه حداقل سالی دو بار به دامپزشک مراجعه کنند.
به تعویق انداختن مراجعه به دامپزشک، تا زمانی که علائم واضح بیماری مشاهده شود، می تواند درمان گربه دلبند شما را بسیار دشوارتر کند. بنابراین شناخت علائم هشدار دهنده بیماری گربه می تواند بسیار مفید باشد و به شما کمک کند تا اطلاعات مفیدی در اختیار دامپزشک گربه تان قرار دهید.
نشانه های بیماری در گربه
گربههایی که بیمار هستند معمولاً تغییراتی در ظاهر کلی، سطح انرژی، اجتماعی بودن، ظاهر پوشش ویا میزان ریزش مو، اشتها، استفاده از ظرف خاک، تنفس یا ترشحات از چشم یا بینی بروز میدهند. به طور کلی، هر تغییر ناگهانی در موارد ذکر شده هشداری می باشد که شما باید در مورد آن با دامپزشک خود مشورت کنید.
تغییرات در ظاهر گربه
گربه هایی که حالشان خوب نیست، ممکن است کمی غیرعادی به نظر برسند. گربه ممکن است در حالت قوز کرده بنشیند، ممکن است مانند قبل با ظرافت و شادابی حرکت نکند، ممکن است سر خود را به درستی بلند نکند، ممکن است سرش کج شود، یا ممکن است دم خود را به روشی متفاوت از حالت عادی حرکت دهد. گاهی اوقات هیچ نشانه مشخصی وجود ندارد ولی تغییرات کوچکی در ظاهر و حرکت کردن گربه است که شما به عنوان صاحب گربه ممکن است متوجه شوید.
کم آبی بدن یک مشکل رایج در گربه هایی است که حالشان خوب نیست. برای اینکه متوجه شوید که آیا بدن گربه شما کم آب شده است یا خیر، با انگشتان خود به آرامی پوست او را نزدیک تیغه های شانه اش بگیرید، پوست را کمی به بالا بکشید، سپس پوست را رها کنید. پوست باید فوراً به جای خود برگردد - پوستی که به جای خود باز نمیگردد و خاصیت ارتجاعی اش کم شده باشد، معمولاً نشاندهنده کمآبی بدن است که باید فورا پیگیری شود.
گربه هایی که به بیماری مزمن مبتلا هستند ممکن است کاهش وزن آهسته و نامحسوس داشته باشند که تنها زمانی متوجه آن می شوید که دستان خود را در امتداد دنده ها و ستون فقرات بکشید . شما باید بتوانید استخوان ها را حس کنید، اگر مهرهها زیادی بیرون زده باشند یا ماهیچه روی آن ها را احساس نکردید، گربه شما کاهش وزن دارد. گربه هایی که به طور ناگهانی وزن کم می کنند، به ویژه اگر قبلاً اضافه وزن داشتند، معمولاً از نوعی بیماری متابولیک مانند دیابت یا پرکاری تیروئید رنج می برند.
تغییرات در اجتماعی بودن یا سطح انرژی گربه
گربههای بیمار معمولاً گوشهگیر میشوند و ممکن است قایم شوند، اگرچه این بستگی به شخصیت هر گربه دارد. برخی از گربهها در زمان بیماری بیشتر نیاز به توجه دارند، در حالی که برخی دیگر فقط بداخلاق میشوند.
به عنوان یک قاعده کلی، گربه هایی که بیمار هستند سطح انرژی پایین تری دارند. تنها چیزی که ممکن است متوجه شوید این است که گربه شما بیشتر می خوابد، زیاد بازی نمی کند یا بی قرار است. با برخی بیماری ها، به ویژه پرکاری تیروئید، سطح انرژی گربه شما ممکن است در واقع تا حد بیش فعالی افزایش یابد. گربه های مبتلا به پرکاری تیروئید اغلب شب ها بی قرار هستند و ممکن است ناگهان شروع به ناله کردن یا بیدار کردن اعضای خانواده کنند.
گربههای مبتلا به آرتروز یا سایر مشکلات مفصلی ممکن است در حرکت کردن مشکل داشته باشند و دیگر روی مبلمان نپرند یا ممکن است نحوه پرش را بر روی سطوح بالاتر تغییر دهند. اگر گربه شما به طور ناگهانی قادر به استفاده از پاهای عقب خود نیست، باید فوراً توسط دامپزشک ویزیت شود.
تغییرات در ظاهر پوشش گربه و میزان ریزش مو
گربههایی که مریض حال هستند، تمایلی به خودآرایی (لیس زدن و تمیز کردن خودشان) ندارند. بنابراین، معمولا یک پوشش کثیف یا چرب، هربال یا گلوله موی، یا تعداد زیادی موهای جداشده را خواهید دید. در برخی موارد، تفاوت در براق بودن پوشش یا افزایش شوره را مشاهده خواهید کرد. پوسته پوسته شدن پوست بدن گربه نیز عادی نیست و می تواند از علائم بیماری باشد.
گربه هایی که بیش از حد خود را تمیز می کنند و لیس می زنند، نیز ممکن است مشکل سلامتی داشته باشند. نظافت بیش از حد ممکن است واکنشی به یک مشکل پوستی مانند آلرژی، انگل مانند کک، کنه یا کرم حلقوی، درد ناشی از آرتروز یا مشکل مثانه داشته باشند یا این رفتار ممکن است واکنشی به استرس باشد. این گربهها ممکن است تمام قسمتهای بدن خود را بیش از حد لیس بزنند، یا ممکن است یک قسمت بدن را آنقدر لیس بزنند که در آن قسمت بدن کچلی پیدا کنند و پوست آن ناحیه از بدن، قرمز شود یا ممکن است رش پوستی (Rash) پیدا کند.
تغییرات در اشتها و عادات آب خوردن
کم شدن اشتهای گربه و آب نخوردن یا کم خوردن معمولا نشانه بیماری است. هرگونه تغییر در اشتها یا میزان آب خوردن می تواند نگران کننده باشد. در بسیاری از بیماری های عفونی (مانند پنلوکوپنی و کلسی ویروس) و سرطان ها، اشتها و/یا میزان آب خوردن کم می شود. گربه هایی که مبتلا به بیماری های دندان هستند، هر غذایی نمی خورند. گربه هایی که برخی از بیماری های متابولیک مانند پرکاری تیروئید یا دیابت دارند ممکن است اشتهای زیادی داشته باشند و آب بیشتری مصرف کنند. وجود انگل در گربه می تواند اشتهای گربه را زیاد کند. گربه هایی که مشکلات کلیوی یا کبدی دارند، اغلب اشتهای خود را از دست می دهند، اما معمولا آب بیشتری می خورند.
اگر گربه شما به مدت 24 ساعت به درستی غذا نخورده است، فورا به دامپزشک مراجعه کنید. گربه هایی که غذا نخورند، مستعد ابتلا به بیماری لیپیدوز کبدی یا همان بیماری کبد چرب هستند، که در آن گربه اشتهایش را برای هفته ها از دست می دهد. اگر گربه شما بیماری کبد چرب بگیرد، برای حداقل چندین هفته نیاز به مراقبت دامپزشکی گسترده خواهد داشت.
تغییرات در سینی خاک و عادات دستشویی
اسهال و یبوست هر دو نشانه بیماری در گربه ها هستند. تشخیص اسهال معمولا در ظرف خاک آسان است، اما تشخیص یبوست می تواند دشوار باشد. مدفوع کوچک، سفت و خشک هرگز طبیعی نیست و اغلب نشانه اولیه بیماری کلیوی است.
افزایش مقادیر ادرار در ظرف خاک نشان دهنده ناتوانی گربه در نگه داشتن آب در بدنش است و ممکن است به این معنی باشد که گربه شما دچار مشکلات کلیوی یا کبدی یا بیماری دیابت شده است.
کاهش مقدار ادرار در ظرف خاک، به خصوص اگر همراه با صرف زمان بیشتر برای وارد شدن به ظرف خاک یا خارج شدن از آن باشد، یا زمانی که گربه در ظرف خاک است سعی کند برای ادرار کردن به خود فشار بیاورد، نشان دهنده نوعی مشکل کلیه یا مثانه است. گربه هایی که مشکل مجاری ادراری دارند، اغلب ناحیه تناسلی خود را بیش از حد لیس می زنند. اگر متوجه شدید که به نظر می رسد گربه شما به اندازه معمول ادرار نمی کند، یا در خاک کلامپ یا توده های ادرار، کوچک هستند، باید فورا به دامپزشک مراجعه کنید. توجه داشته باشید که ادرار نکردن گربه، باعث مرگ می تواند بشود.
تغییرات در تنفس
مشکلات تنفسی مانند تنفس کم عمق، تنفس دهانی یا نفس نفس زدن می توانند نشان دهنده وجود مشکل در مجاری تنفسی یا ریه ها باشند. گربه هایی که مشکلات تنفسی دارند اغلب سر و گردنشان را کشیده می کنند یا ممکن است نتوانند در حالت طبیعی بخوابند. عطسه یا سرفه مکرر نشانه مشکلات سلامتی است.
تغییرات در چشم گربه
افتادگی پلک، ترشحات سبز، زرد یا سفید، چشمان نیمه باز، مردمک چشم گشاد شده یا منقبض شده (در هر دو چشم یا یک چشم). در برخی موارد، پلک سوم، متورم شده یا به طور کامل کنار نمی رود. هر گونه مشکل در چشم ها می تواند منجر به کوری شود. بنابراین در صورت وقوع، سریعا به دامپزشک مراجعه کنید.
آیا علائم غیرطبیعی دیگری وجود دارد؟
برای یک گربه سالم ترشحات بینی، ضایعات در گوش، ترشح بیش از حد بزاق، بوی بد دهان یا بوی نامتعارف بدن طبیعی نیست.
استفراغ، به ویژه استفراغ مایع کف دار شفاف یا مواد صفراوی، علائم هشدار می باشند.
چشم، لثه ها و پوست رنگ پریده ممکن است نشان دهنده کم خونی باشند، در حالی که رنگ زرد ممکن است نشان دهنده یرقان باشد و رنگ مایل به آبی ممکن است نشان دهنده کمبود اکسیژن باشد. تأخیر در درمان این اختلالات حتی در حد چند ساعت می تواند کشنده باشد.
اگر گربه شما بیشتر از گذشته صدا در می آورد (میو میو کردن یا حتی خرخر کردن) و این مسئله بیشتر از یک روز طول بکشد، احتمال بیماری وجود دارد و نیاز دارید به دامپزشک مراجعه کنید.
سخن پایانی
از آنجایی که علائم بیماری می تواند بسیار نامحسوس باشند، اگر ظاهر و رفتار گربه شما به نظر شما عادی نیست، احتیاط کنید و در اسرع وقت برای معاینه دامپزشکی وقت بگیرید. اگر گربه شما بیش از 24 ساعت است که غذا نخورده است، یا اگر متوجه مشکلات تنفسی، سخت ادرار کردن یا مشکلات در چشم شدید، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. اگر گربه شما به اندازه قبل بازیگوش نباشد، بیشتر بخوابد، از پله ها مثل قبل با سرعت و شادابی بالا و پایین نرود، روی جای دلخواهش کنار پنجره نپرد، این ها می توانند علائم هشدار وجود بیماری باشند. بنابراین، برای اطمینان خاطر بهتر است به دامپزشک مراجعه کنید.
مقاله مرتبط: واکسیناسیون گربه
منبع: