سگ ها می توانند در هر مقطعی از زندگی شان ، حتی قبل از تولد، با انگل های داخلی در تماس باشند. این انگل ها که اغلب انواع مختلفی از کرم ها هستند زمانی که وارد دستگاه گوارش سگ می شوند، می توانند باعث ایجاد مشکلاتی شوند. بسته به نوع انگل، سگ شما ممکن است علائمی را بروز دهد. البته ممکن است نشانه های خاصی هم قابل مشاهده نباشند. به طور کلی، انگل زدایی سگ ها بخش مهمی از اقدامات پیشگیرانه و درمانی انگل ها در صورت ابتلای سگ شما به آنها به حساب می آید. انگل های داخلی قابلیت آلوده کردن انسان را نیز دارند و به همین دلیل باید توجه زیادی به پیشگیری و درمان آن ها داشت.
از آنجایی که سگ ها در هر سنی در معرض خطر انگل های داخلی هستند، دامپزشک سگ شما دوره درمانی انگل زدایی را تجویز می کند. این دسته از داروها که در ایران بیشتر به شکل قرص های ضد انگل یا داروی تزریقی می باشند به از بین بردن هر گونه انگل داخلی موجود و همچنین جلوگیری از ابتلای سگ شما به انگل در آینده کمک می کند.
چگونه کرم ها در سگ ها منتقل می شوند؟
توله ها می توانند با انگل هایی مانند کرم ها متولد شوند. به طور معمول، پرورش دهنده ها، باید سگ مادر را برای اطمینان از عدم وجود کرم ها چک کنند. انگل ها می توانند از طریق خون در رحم و همچنین از طریق شیردهی منتقل شوند.
سگ ها حامل ایده آل انگل هستند، چون آنها اغلب در مکان هایی هستند که انگل ها وجود دارند. برخی از سگ ها علف یا چیزهای دیگری مانند مدفوع می خورند که می تواند حاوی انگل باشد. سگ ها همچنین تمایل دارند با بینی خود جایی که حیوانات دیگر مدفوع کرده اند بو بکشند. بنابراین اگر حیوانات دیگر انگل داشته باشند، انگل می تواند از طریق بو کشیدن مدفوع نیز منتقل شود.
اگر مدفوع حیوان دیگری حاوی انگل باشد، تخم‌های این کرم‌ها که به بدن سگ شما وارد شده می توانند در بدن سگ شما رشد کنند. اگر هم کرم‌های نر و ماده در دستگاه گوارش سگ شما وجود داشته باشند، کرم‌های ماده تخم‌گذاری می‌کنند. در نتیجه، اگر سگ درمان نشود، کرم ها در بدن گسترش می یابند.
انگل زدایی توله سگ معمولا از زمانی که خیلی جوان است، حتی قبل از اینکه با صاحب شان به خانه جدیدش برود، شروع می شود. پرورش دهنده های مسئول قبل از فروش توله سگ انگل زدایی را باید انجام دهند. البته برای اطمینان از دامپزشک بپرسید که چه زمانی دوره پیشگیری/درمانی انگل ها باید برای توله سگ تان انجام شود.
انواع کرم ها در سگ ها
انواع مختلفی از کرم‌ها وجود دارد که می‌توانند سگ‌ها را مبتلا کنند و بسته به نوع آن ها، می‌توانند باعث مشکلات مختلفی برای سگ شما شوند. کرم‌هایی که معمولاً باعث بیماری در سگ‌ها می شوند، کرم‌های گرد، کرم‌های قلابدار و کرم‌های شلاقی هستند. دامپزشکان این کرم ها را کرم های دراز می‌نامند. همچنین کرم‌های نواری و کرم قلب نیز از انگل های داخلی سگ ها می باشند.
کرم های دراز در سگ ها
کرم‌های گرد، کرم‌های قلابدار یا کرم‌های شلاقی در مدفوع سگ می‌توانند مانند یک تکه نخ سفید یا یک رشته نودل باریک به نظر برسد. باید توجه داشت که همیشه اینطور نیست که این کرم ها در مدفوع دیده شوند. اغلب افراد کاملاً از وجود انگل در پت خود بی اطلاع هستند.
علائم وجود کرم در سگ ها شامل موارد ذیل می باشد:
- اسهال
- استفراغ
- شکم درد
- بی حالی
- کاهش وزن
- بی اشتهایی
- خارش مقعد (لیسیدن زیاد مقعد و یا کشیدن مقعد روی زمین)
- وجود کرم در مدفوع و استفراغ
کرم‌های قلابدار و کرم‌های شلاقی نیز می‌توانند خون را بمکند، که ممکن است منجر به کم خونی سگ شود.
کرم های نواری در سگ ها
یک سگ ممکن است یک انگل خارجی مانند کک را ببلعد که می تواند حامل تخم های کرم نواری باشد. هنگامی که این اتفاق می افتد، کرم های نواری می توانند از انگل به سگ منتقل شوند. کرم‌های نواری را می‌توان در مدفوع یا مقعد سگ یافت و می‌تواند شبیه دانه کوچکی از برنج در مدفوع سگ باشد.
این کرم ها باعث ناراحتی و خارش ناحیه مقعد می شوند چون کرم ها حرکت می کنند. اگر سگ شما کک داشته باشد، برای کرم نواری باید انگل زدایی شود.
کرم قلب در سگ ها
کرم های قلب قابل پیشگیری ترین انگل در سگ ها هستند و توسط پشه ها منتقل می شوند. کرم های قلب نوع کاملاً متفاوتی از انگل ها هستند، زیرا در قلب و عروق خونی زندگی می کنند، نه در دستگاه گوارش.
علائمی که نشان می دهد سگ شما ممکن است کرم قلب داشته باشد شامل سرفه، نبض ضعیف و عدم تحمل فعالیت بدنی است. بر خلاف تشخیص سایر کرم ها که نیاز به آزمایش مدفوع دارند، کرم قلب با آزمایش خون قابل تشخیص است. برخی از سگ ها حتی ممکن است نیاز به سونوگرافی یا اکوکاردیوگرافی داشته باشند. بدون درمان مناسب، کرم قلب می تواند منجر به نارسایی قلبی، بیماری ریوی و حتی مرگ شود.
با دامپزشک خود در مورد پیشگیری از کرم قلبی در سگ تان صحبت کنید.
مورد مهمی دیگر درباره کرم های انگلی
جدای از نوع کرم موجود، نگرانی دیگر تعداد کرم‌هایی است که داخل دستگاه گوارش سگ زندگی می کنند. توله‌هایی که انگل زدایی نمی‌شوند ممکن است پوشش کدر داشته باشند و رشدشان متوقف شود.
از آنجایی که کرم‌ها برای تغذیه با حیوان میزبان رقابت می‌کنند، سگ‌هایی که تعداد کرم‌های زیادی دارند، به‌ویژه توله‌ها، ممکن است دچار سوء تغذیه شوند. با میزان بیش از حد کرم، سگ ها می توانند بیمار شوند و حتی تلف شوند.
اگر فکر می کنید سگ تان کرم دارد چه باید بکنید؟
اگر سگ شما مدفوع نرم یا اسهال دارد یا ظاهر مدفوعش تغییر کرده است، فکر خوبی است که به دامپزشک سگتان اطلاع دهید و از او بخواهید نمونه مدفوع سگتان را بررسی کند. وقتی سگتان را برای معاینه سالانه می‌برید، نیز تقاضا کنید که مدفوع سگتان بررسی شود.
جمع آوری نمونه مدفوع از سگ شما
برای آزمایش مدفوع، شب قبل از ویزیت دامپزشک، دامپزشک از شما می خواهد که نمونه مدفوع تازه را جمع آوری کنید. استفاده از یک قاشق پلاستیکی و یک ظرف پلاستیکی را که در اغلب موارد دامپزشک در اختیار شما قرار می دهد، برای بهترین نتیجه توصیه می شود. ظرف را می توان یک شب در یخچال نگهداری کرد.
البته می توانید در روز ویزیت ، نمونه تازه تری دریافت کنید، اما بهتر است که یک نمونه از قبل داشته باشید. اگر سگ شما اسهال داشته باشد، نمونه را با قاشق در ظرف پلاستیکی قرار دهید.
از آنجایی که این انگل‌ها می‌توانند باعث ایجاد بیماری در انسان شوند، بسیار مهم است که بعد از برداشتن مدفوع سگتان، دست هایتان را خوب بشویید. اگر سگ شما اسهال دارد و روی پوشش اش کثیف شده است، بهتر است سگ تان را در حالی که دستکش به دست دارید حمام کنید.
کرم زدایی سگ ها
برای توله‌ها، انگل زدایی بسیار اهمیت دارد چون ممکن است قبل از تولد به کرم های انگلی آلوده شده باشند. هم چنین سیستم ایمنی توله ها رشد کافی نداشته است و آن ها در معرض خطر بیشتری می باشند. انگل زدایی توله سگ باید تحت نظر دامپزشک باشد. انگل زدایی توله ها معمولاً ازسن دو هفتگی شروع می‌شود و هر دو هفته یک‌بار تا 8 الی 12 هفتگی ادامه می‌یابد. پس از 2 الی 3 ماهگی، معمولا توله ها، ماهی یک بار تا 6 ماهگی انگل زدایی می شوند. از 6 ماهگی، توله ها مانند سگ های بالغ هر 3 یا 6 ماه، یک بار کرم زدایی می شوند.
برای سگ‌های بالغ، انگل زدایی زمانی که کرم‌ها وجود داشته باشند یا زمانی که ظن بالایی از وجود کرم‌ها وجود دارد ضروری است. معمولا درمان ضد انگلی برای سگ های بالغ حداقل هر 6 ماه یک بار یا هر 3 ماه یک بار توصیه می شود. البته برای سگ هایی که ریسک بالاتری از ابتلا به کرم ها دارند، مانند سگ هایی که با سگ های زیادی در تماس هستند یا بیرون از خانه نگهداری می شوند، باید با فاصله زمانی کمتری انگل زدایی شوند.
منبع:
مقاله مرتبط: بیماری ها و خطرات شایع تهدید کننده سگ ها
