تشخیص پارو ویروس توله سگ یا سگ بالغ، می توان گفت یکی از بدترین چیزهایی است که هر صاحب توله سگ جدید می خواهد بشنود. متأسفانه پارو در توله سگ ها یک بیماری بسیار شایع و کشنده است. به همین دلیل، برای هرکسی که با توله سگ سروکار دارد، مهم است که از علائم پارو و اقداماتی که در مورد آن باید انجام دهد آگاه باشد.
پارو ویروس چیست؟
بیماری پارو در توله سگ ها توسط پاروویروس سگ ایجاد می شود در زمره بیماری های شایع سگ می باشد. این ویروس بسیار مسری و کشنده است و از طریق تماس مستقیم با سگ آلوده یا از طریق تماس غیرمستقیم با جسم آلوده منتشر می شود. توله سگ شما هر بار که بو می کند، لیس می زند یا مدفوع آلوده مصرف می کند، در معرض پاروویروس قرار می گیرد. البته بسیاری از موارد پارو، به صورت غیر مستقیم انتقال می یابند. انتقال غیرمستقیم زمانی اتفاق می افتد که شخصی که اخیراً در معرض سگ آلوده یا اجسام آلوده قرار گرفته است، توله سگ شما را لمس می کند، یا زمانی که یک توله سگ با یک شی آلوده مانند کاسه غذا یا آب، قلاده ها و بندها و دست ها و لباس های افرادی که سگ های آلوده را حمل می کنند، مواجه می شود.
کتابچه راهنمای دامپزشکی مرک، ویروس پارو را به عنوان یک بیماری معده و روده کوچک طبقه بندی می کند، چون ویروس بیشترین آسیب را به این قسمت از بدن وارد می کند. ویروس ترجیح می دهد روده کوچک را آلوده کند، جایی که سلول ها را از بین می برد، جذب غذا را مختل می کند و سد روده را مختل می کند. پارو در توله سگ ها نیز بر مغز استخوان و بافت های لنفاوی تأثیر می گذارد و در برخی موارد می تواند قلب را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
چرا توله سگ ها پارو می گیرند؟
توله سگ ها، شش هفته ای تا شش ماهه، بیشتر مستعد ابتلا به پارو هستند. توله‌های کوچک‌تر از شش هفته پارو نمی گیرند، چون هنوز برخی از آنتی‌بادی‌های مادرشان را حفظ کرده اند، البته با این فرض که مادرشان مجموعه کامل واکسن‌های پارو را دریافت کرده باشد. توله سگ ها تقریباً در سنین 6، 8 و 12 هفتگی علیه پارو واکسینه می شوند. آنها تا زمانی که هر سه واکسن را در سری واکسیناسیون خود دریافت نکرده باشند، در برابر این بیماری آسیب پذیر هستند، که به این معنی است که صاحبان باید در این مدت احتیاط بیشتری را برای جلوگیری از ابتلا توله سگ های خود به ویروس انجام دهند. توله سگ ها باید یک دوز از واکسن پاروویروس سگ را بین 14 تا 16 هفتگی دریافت کنند، صرف نظر از اینکه قبلاً چند دوز دریافت کرده اند تا محافظت کافی داشته باشند.
شدت موارد پارو متفاوت است. استرس ناشی از از شیر گرفتن می تواند منجر به مورد شدیدتر پارو در توله سگ های شود، زیرا استرس سیستم ایمنی را ضعیف می کند. ترکیبی از پارو و یک عفونت ثانویه یا یک انگل نیز می تواند منجر به مورد شدیدتر پارو در توله سگ ها شود.
علاوه بر موارد گفته شده، برخی از نژادهای سگ بیشتر در معرض خطر ابتلا به پارو هستند:
- روتوایلر
- دوبرمن
- تریر استافوردشایر آمریکایی
- اسپرینگر اسپانیل انگلیسی
- ژرمن شپرد
- لابرادور رتریورها
توله سگ های مبتلا به پارو چه مدت ناقل هستند؟
در مدفوع توله سگ ها و سگ های بالغ مبتلا به پارو، 4 تا 5 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس پارو، این ویروس قابل مشاهده است. متأسفانه برای صاحبان سگ ها، این بازه زمانی همیشه با اولین علائم پارو منطبق نیست، به این معنی که سگ ها حتی قبل از اینکه صاحبان متوجه بیماری شوند، می توانند ناقل باشند و سگ های دیگر را بیمار کنند. توله‌های مبتلا به پارو تا حداقل 10 الی 14 روز پس از بهبودی بالینی، به انتشار ویروس در مدفوع ادامه می‌دهند. انتشار ویروس . بنابراین، مطمئن شوید که توله‌های در حال بهبودی از پارو را از سگ‌های واکسینه نشده و نیمه واکسینه شده دور نگه دارید.
در خارج از بدن سگ، ویروس پارو بسیار پایدار است و می تواند در شرایط محیطی سخت مانند گرما و سرمای شدید زنده بماند. این ویروس حداقل یک ماه در داخل خانه زنده می ماند، و در فضای باز می تواند ماه ها و حتی یک سال در شرایط مناسب زنده بماند. لازم به ذکر است که بیشتر ضد عفونی کننده ها مانند صابون و الکل قادر به از بین بردن پاروویروس نیستند. در حال حاضر مطمئن ترین ضدعفونی کننده محیطی، آب ژاول یا وایتکس می باشد که می تواند پاروویروس را از بین ببرد. البته طبیعتا استفاده از وایتکس درمحیط خانه دارای محدودیت هایی می باشد. با دامپزشک خود در مورد بهترین راه برای حذف پاروویروس از محیط خانه خود صحبت کنید.
علائم پارو در توله سگ ها
یک توله سگ مبتلا به پارو، یک سگ بسیار بیمار به حساب می آید. هر زمان، علائم اولیه ویروس را در توله سگ ها مشاهده کنید، زودتر باید سگ خود را نزد دامپزشک ببرید. از آنجایی که پارو در توله سگ های جوان رایج است، هر زمانی که توله سگ شما سر حال نبود، با دامپزشک خود تماس بگیرید. با این حال، باید از علائم خاص پارو در توله سگ ها آگاه باشید:
- اسهال خونی
- استفراغ
- تب
- بی حالی
- بی اشتهایی
- کاهش وزن
- ضعف
- دهیدراسیون یا کم آبی بدن
- افسردگی
همه این علائم به خودی خود جدی هستند و می توانند نشانه ای از پارو یا یک بیماری جدی دیگر باشند. اگر شک دارید که توله سگ شما به پارو مبتلا شده است، باید فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید.
درمان پارو در توله سگ ها
دامپزشک، پارو را بر اساس علائم بالینی و از طریق آزمایش خون تشخیص می دهد. او همچنین ممکن است آزمایشی به نام ELISA برای جستجوی آنتی ژن های ویروس در مدفوع سگ شما انجام دهد و در صورت نیاز آزمایش های تشخیصی بیشتری را انجام دهد.
در حال حاضر، هیچ درمانی برای پارو وجود ندارد. دامپزشک شما در طول دوره بیماری، مراقبت های حمایتی از توله سگ شما را ارائه می دهد، علائمی مانند استفراغ، اسهال و کم آبی را با تزریق سرم درمان می کند و اطمینان حاصل می کند که توله سگ شما از تغذیه کافی برخوردار است.
ویروس‌های جدی مانند پاروو، سیستم ایمنی توله سگ را ضعیف می‌کند و تعداد گلبول‌های سفید خون را کاهش می‌دهد و توانایی آنها را برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی ثانویه کاهش می‌دهد. آسیبی که ویروس به دیواره روده سگ وارد می کند، احتمال عفونت ثانویه را افزایش می دهد .
دامپزشک شما ممکن است برای مقابله با این عفونت های باکتریایی ثانویه، به توله سگ شما، داروی آنتی بیوتیک تجویز کند و توله سگ شما را برای عوارض دیگر به دقت تحت نظر بگیرد.
پارو یک بیماری بالقوه کشنده است. احتمال زنده ماندن سگ هایی که تحت درمان قرار می گیرند، 68 تا 92 درصد است و بیشتر، توله سگ هایی که سه تا چهار روز اول زنده می مانند، بهبودی کامل پیدا می کنند. زمان بهبودی بسته به شدت مورد، متفاوت است، اما معمولاً حدود یک هفته طول می‌کشد تا توله‌ها از پارو بهبود یابند.
جلوگیری از پارو در توله سگ ها
پارو، یک بیماری ویروسی کاملا قابل پیشگیری است. همه توله‌ها و سگ‌های بالغ باید واکسن‌های پاروو دریافت کنند، و به ویژه مهم است که سگ های ماده ای که توسط پرورش دهنده سگ استفاده می‌شوند یک دوره کامل واکسیناسیون پارو را دریافت کنند، چون توله‌ها در چند هفته اول زندگی به آنتی‌بادی‌های مادر بسیار وابسته هستند. به این دلیل، خریداری توله از پرورش دهنده در سلامت سگ شما بسیار حائز اهمیت است.
شما نباید اجازه دهید توله سگ شما تا زمانی که تمام واکسن های پاروو و واکسن های اصلی دیگر بیماری ها را دریافت نکرده است با سگ های واکسینه نشده در تماس باشد. پارک های سگ ها و سایر مکان هایی که سگ ها در آنجا تجمع می کنند یا رفت و آمد دارند، منابع بالقوه پارو و بیماری های دیگر هستند. برخی از دامپزشکان توصیه می کنند که ترجیحا تا زمانی که توله سگ شما کاملا واکسینه نشده، از بیرون بردن توله خود اجتناب کنید. برخی دیگر از دامپزشکان به اهمیت اجتماعی کردن توله سگ در این دوران اشاره میکنند و ارتباط محدود با محیط را توصیه می کنند. بنابر گفته برخی از دامپزشکان شما می توانید، در صورت تمایل به بیرون بردن توله سگ، او را بغل کنید و به هیچ عنوان روی زمین نگذارید، از کالسکه و کریر سگ استفاده کنید و یا توله را برای گردش با ماشین جا به جا کنید. با این حال بهترین راه این است که از دامپزشک خود در این مورد سوال بنمایید.
پارو یک بیماری بسیار جدی و بسیار مسری است. درک نحوه انتشار پارو، علائم پارو، گزینه های درمانی پارو و بهترین راه های جلوگیری از پارو در توله سگ ها به شما کمک می کند تا توله سگ خود را ایمن نگه دارید. برای اطلاعات بیشتر در مورد پارو، با دامپزشک خود صحبت کنید.
آیا پاروویروس قابل انتقال به انسان است؟
خیر. پاروویروس قابلیت انتقال از سگ به انسان یا گربه را ندارد و قابلیت بیماری زایی در شما یا گربه شما را ندارد. البته باید به این نکته توجه کنید که اگر سگ یا توله سگ شما مبتلا به پارو است، شما، محیط ها و وسایلی که شما با آن ها در ارتباط هستید، می توانند ناقل بیماری باشند و سگ های دیگر را آلوده کنند.
منبع
