یکی از نژادهای سگ که در ایران بسیار محبوب هست، پامرانین ها هستند. این کوچولو های بامزه شاید از نظر جثه کوچک باشند، ولی بسیار با اعتماد به نفس و جسور هستند. در این مقاله به خصوصیات ظاهری و رفتاری و نیازهای این نژاد از سگ می پردازیم و بررسی میکنیم که آیا این نوع سگ میتواند دوست خوبی برای شما باشد.
خصوصیات ظاهری
پامرها صورت بامزه و دوست داشتنی دارند و اگر به چهره شان نگاه کنید، نا خودآگاه لبخند می زنید. از نظر فرم صورت به سه نژاد خرسی ، روباهی و عروسکی دسته بندی می شوند. چشمان شیرین بادامی شکل آنها تیره و بینی آنها تیره یا همرنگ پوشش شان است.
پوشش دولایه شیرمانند پامرها در طیف کاملی از رنگ ها و الگوها می باشند. نارنجی و قرمز رایج‌ترین رنگ پامرانین هستند، اما پامرها می‌توانند سیاه، سیاه و خرمایی، آبی، آبی و خرمایی، شکلاتی، شکلاتی و خرمایی، کرم و سفید باشند. مانند یک شیر مغرور، ظاهر مشخص پامرانین پوشش کرکی فراوان آن ها، به لطف پوشش دولایه ضخیم شان است و البته دم فانتزی و پرپشت آنها که با افزایش سن رشد می کند و در پشت و روی کمر به حالت افتاده قرار می گیرد را نباید فراموش کنیم.
1. گوش‌ها کوچک، ایستاده و در بالای سر
2. چشمان تیره و براق، اندازه متوسط و بادامی شکل
3. بینی پامرها مشکی، اما مطابق رنگ پوشش می تواند قهوه ای هم باشد.
4. قد نر: (15 تا 18 سانتی متر)، قد ماده: (15 تا 18 سانتی متر)
5. پوشش دولایه (پوشش زیرین، کوتاه و ضخیم و پوشش بیرونی، زبر و پر مو)
6. رنگ پوشش پامرانین در 25 رنگ. رایج ترین رنگ ها: نارنجی و قرمز
7. دم پر پشت و روی کمر
8. وزن نر: (1.3 تا 3.1 کیلوگرم)، ماده (1.3 تا 3.1 کیلوگرم)
خصوصیات رفتاری پامرانین
پامرانین ها هوشیار و کنجکاو هستند و دوست دارند چیزهای جدید و ترفند های تازه کشف کنند و یاد بگیرند. آن ها روز خود را با جنب و جوش زیاد و فعالیت مداوم می گذرانند. البته بیش فعال نیستند. پامرها سگ های کوچولوی بازیگوش و شادی هستند و با هر کاری که شما انجام می دهید سازگار می شوند. اگر به آنها بیاموزید که در تمام روز در کیف شما سواری کنند، آنها این کار را خواهند کرد. اگر به آنها یاد بدهید که در فضای باز توپی که پرت کردید بیاورند، همان کار را می کنند.
پامرانین ها به طور کلی برونگرا و اجتماعی هستند. آنها عاشق این هستند که به شما بوسه دهند یا در پیاده‌روی ها به افراد آشنا با زبان خودشون سلام کنند. آن ها پیوند عاطفی قوی با خانواده خود پیدا می کنند. پامرانین ها برای خانه هایی با بچه های بزرگتر که می دانند چگونه با یک سگ کوچک رفتار کنند عالی هستند. بچه‌های کوچک‌تر گاهی اوقات آنها را خیلی شبیه یک اسباب‌بازی می‌دانند. بنابراین نباید کودکان با این نژاد سگ در خانه تنها باشند. اطمینان حاصل کنید که بر تعامل کودکان خردسال با این نژاد سگ نظارت می کنید و نحوه رفتار صحیح با حیوانات را به آنها آموزش می دهید. پامرها همچنین می توانند با گربه ها و سگ های دیگر همزیستی داشته باشند، با این حال در زمان وجود سگ های بزرگتر باید بر آن ها نظارت داشت.
نژاد پامرانین را به عنوان نژاد سگی که گاز می گیرد نمی توان برشمرد. البته هر سگی اگر تحریک شود ممکن است گاز بگیرد.
خصوصیت دیگر آن ها این است که بسیار مستقل و جسور هستند و مثل یک سگ نگهبان، مراقب خانه و وفادار به خانواده خود هستند. البته دوست دارند زیاد پارس کنند و در برخی مواقع سگ های بسیار بزرگتر از خود را به چالش می کشن و در مقابل آن ها کم نمی آورند.
برای این که با غریبه ها و سگ های دیگر رفتار مناسبی داشته باشد و از پارس کردن زیادی این نژاد جلوگیری شود، اجتماعی کردن و آموزش از سنین پایین توصیه می شود.
نیازهای روزمره
پامرانین ها حیوان خانگی ایده آلی هستند زیرا نیازی به مراقبت زیاد و نوازش زیاد ندارند. البته تنها در خانه ماندن را اصلا دوست ندارند. پامرها همچنین حیوان خانگی ایده آل برای داخل خانه هستند که برای زندگی آپارتمانی یا برای خانه ای با حیاط کوچک (یا بدون حیاط) عالی هستند.
پامرها حیواناتی های کوچک و فعالی هستند که نیاز به بیرون رفتن روزانه برای پیاده روی دارند. بهتر است روزی دو بار به مدت حداقل 20 دقیقه آن ها را برای پیاده روی به بیرون از خانه ببرید. آنها به خصوص دوست دارند در طول راه با افراد جدید و دوستان پشمالوی خود ملاقات کنند. اما وقتی بیرون هستند مراقب آنها باشید، زیرا امکان دارد فرار کنند - از شکاف دیوار ها خارج شوند یا حتی از حصارهای کوچک بالا می روند - و به دلیل کوچک اندام بودن در معرض پرندگان شکارچی نیز هستند.
آن ها عاشق بازی کردن و اجرا برای تماشاگران و نشان دادن ترفندهای خود هستند. مطمئن شوید که اسباب بازی‌های زیادی در خانه دارید تا ذهن فعال آنها را به چالش بکشید، و اسباب‌بازی‌ها را هر چند وقت یک بار تغییر دهید تا آن ها را همچنان علاقه مند به بازی نگه دارید.
تغذیه
تا زمانی که غذایی که انتخاب میکنید "کامل و متعادل" باشد، می‌توانید غذای تجاری به سگتان بدهید یا خودتان بر اساس نظر دامپزشک برای سگتان غذا درست کنید. توجه داشته باشید که سگ های کوچک مانند پامرانین، نسبت به سگ های بزرگ نیاز به کالری بیشتری دارند. در ضمن توجه داشته باشید که برای جلوگیری از خطر خفگی، باید غذای خشکی انتخاب کنید که کیبل کوچکی دارد. بنابراین بهتر است از غذا های مخصوص سگ های نژاد کوچک استفاده کنید.
توجه داشته باشید که نیاز به کالری بیشتر به این معنی نیست که باید غذای زیاد به سگتان بدهید. خطر اضافه وزن و مشکلات مربوط به آن را باید مدنظر داشت. به دلیل جثه کوچک آنها، فقط کمی تغذیه بیش از حد یا چند میان وعده می تواند باعث اضافه وزن شود.
نیاز به پیرایش
برای اینکه پوشش سگ شما تمیز و براق باشد، نیاز دارید هر یک تا چهار هفته یک بار بار، پامر خود را با آب گرم حمام کنید. با حوله بدنش را خشک کنید و سپس با سشوار بدنش را کاملا خشک نمایید. فراموش نکنید که سشوار باید در کم ترین درجه حرارتی باشد یا به عبارتی باد خنک بزند تا پوست سگتان را نسوزاند. سشوار کردن نباید از نزدیک انجام شود. سشوار باید حداقل 10 سانتی متر با سگ شما فاصله داشته باشد. بهتر است در صورت امکان از سشوارهای مخصوص سگ ها استفاده نمایید. اطمینان حاصل کنید که اگر نمی توانید هر روز سگتان را مسواک بزنید، در هفته چندین بار دندان هایش را مسواک کنید زیرا پامرانین ها مستعد مشکلات دهان و دندان هستند. پوشش سگ تان را هم هفته ای دو بار با برس به طور کامل و عمیق برس بزنید. پامرها آنقدر کوچک هستند که پوشش شان به راحتی مرتب و تمیز می شود و زمان زیادی نمی گیرد. این کار به کاهش ریزش آنها کمک می کند.
یک برنامه کامل نظافت پامرانین هر چهار تا شش هفته توصیه می‌شود. این برنامه شامل حمام کردن، مسواک زدن و کوتاه کردن مو (در صورت نیاز)، تمیز کردن دندان‌ها، گوش‌ها و غدد مقعدی و همچنین کوتاه کردن ناخن‌ها است. اگر تمایلی به رسیدگی به برخی از این موارد را ندارید، از آرایشگرهای حرفه ای سگ کمک بگیریدالبته برای تمیز کردن حرفه ای دندان نیاز دارید به دامپزشک مراجعه کنید.
آموزش
به لطف هوش بالای پامرانین ها، آن ها می توانند به آسانی فرمان های بشین، بمان و فرمان های دیگر را یاد بگیرند. از فرمان های بسیار مهم " پایین" هست. این فرمان را باید سریعا به سگ تان آموزش دهید چون ممکن است دوست داشته باشد بر روی مبل، کاناپه، تخت و صندلی بپرد و این کار باعث آسیب دیدن مفاصلش و حتی شکستگی استخوان شود. ممکن است بخواهید روی پله های مناسب سگ یا یک سطح شیب دار تهیه کنید تا به آنها کمک کنید تا برای دراز کشیدن روی مبل در کنار شما بالا بیایند.
توجه زیاد به سگ دلبندتان همراه با آموزش فرمان ها وترفندهای جدید، راهی عالی برای کمک به ورزش و پیوند سگتان با خانواده است. آنها بازه توجه زیادی ندارند، بنابراین جلسات تمرینی خود را کوتاه و مفرح و همراه با تشویقی های فراوان نگه دارید. اولویت‌های اصلی باید آموزش راه رفتن با قلاده و توجه کردن وقتی که سگتان را صدا میکنید باشند.
آموزش دستشویی می تواند چالش برانگیز تر باشد و چون توله شما سگ کوچکی با مثانه کوچکی است به هر صورت احتمال خرابکاری هست. در این موارد می توانید از پدهای ادرار استفاده نمایید تا سگتان دستشویی کردن را یاد بگیرد. مانند تربیت همه نژادها، از جایزه و تشویقی برای تثبیت رفتار درست استفاده کنید و در هنگام تمرین صبور باشید
اجتماعی شدن اولیه نیز ضروری است. پامرها می‌توانند سگ‌های حیرت‌انگیزی باشند، بنابراین افراد، مکان‌ها و تجربیات مختلفی را در دوران تولگی به آنها نشان دهید تا بدانند چگونه با دنیا ارتباط برقرار کنند. توله پامرانین سفید می توانند بسیار پر سر وصدا باشند، بنابراین آن ها را در سن کم اجتماعی کنید و از تشویقی و جایزه برای کاهش پارس های شان استفاده کنید. خوشبختانه این سگ ها بسیار تعلیم پذیر هستند.
سلامتی
این سگ های کوچک یک نژاد نسبتا سالم هستند. با این حال، مانند تمام نژادهای سگ، برخی از مشکلات سلامتی وجود دارد که پامرها مستعد ابتلا به آن ها هستند.
اگر می خواهید پامر اصیل بخرید، عاقلانه است که در مورد پرورش دهندگان مورد اعتماد تحقیق کنید که به غربالگری مورد نیاز پایبند هستند. مشکلات رایج پامرانین ها عبارتند از:
در رفتگی کشکک زانو یا Patellar Luxation: رایج‌ترین مشکلی که غربالگری نشان می‌دهد مشکلی به نام دررفتگی کشکک زانو است که زمانی است که کلاهک زانو از جای خود خارج می‌شود و باعث می‌شود پامر شما لنگ بزند (ممکن است برای اصلاح این مشکل به جراحی نیاز باشد).
فروپاشی ریه: یکی دیگر از مشکلات سلامتی پامرانین فروپاشی ریه می باشد که می تواند کشنده باشد. با فشار قلاده خیلی تنگ روی گلو، این مشکل می تواند بدتر شود (در این حالت صدای سرفه پارس می شنوید). این بیماری با اسکن کردن تشخیص داده می شود و با دارو برای کاهش سرفه کنترل می شود.
کم کاری تیروئید: کم کاری تیروئید نیز در پامرانین بسیار شایع است و می تواند شامل علائمی مانند بی حالی، نازک شدن مو، خشکی پوشش و افزایش وزن بدون خوردن غذای بیشتر باشد. دامپزشک می تواند برای تشخیص این مشکل آزمایش خون انجام دهد و می تواند با داروها آن را کنترل کند.
تشنج: تشنج می تواند به دلیل مشکلات کبدی یا کلیوی باشد. خوشبختانه، داروهای ضد تشنج در دسترس هستند. بنابراین با دامپزشک توله سگ خود مشورت کنید تا ببینید کدام یک بر اساس سابقه پزشکی و نیازهای سگ شما بهترین کارایی را دارد.
هیپوگلیسمی: قند خون پایین در پامرهای بسیار کوچک یا بسیار فعال دیده می شود.از علائم آن ضعف، خواب‌آلودگی، لرزش و در برخی موارد تشنج. تغذیه توله سگ خود را بر اساس برنامه منظم برای جلوگیری از این مشکل تنظیم کنید و با رشد سگتان این مشکل حل می شود.
مشکلات مفصل ران: دو مشکل لگنی که می توانند در پامرانیان ایجاد شوند، بیماری Legg-Calve-Perthes و دیسپلازی هیپ هستند که هر دو زمانی رخ می دهند که برجستگی و حفره این مفصل به درستی رشد نکنند. راه‌حل: مدیریت وزن، تجویز دارو برای کاهش التهاب و تجویز مکمل‌ها. در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی همراه با فیزیوتراپی باشد.
مشکلات چشمی: پامرانین ها گاهی اوقات ممکن است مشکلات چشمی مانند آب مروارید (کدری در عدسی چشم) و انتروپیون را نشان دهند، وضعیتی که باعث می شود پلک ها به سمت داخل برگردند. این مشکلات ممکن است ژنتیکی باشند و توسط دامپزشک، احتمالاً با جراحی، تشخیص و درمان شوند.
ریزش مو: پوشش زیبای این نژاد ممکن است تحت تأثیر سندرم ریزش موی شدید یا آلوپسی پامرانین قرار گیرد. این بیماری که به نام آلوپسی ایکس نیز شناخته می شود، بیشتر در پامرهای نر دیده می شود. برای اطلاع از اینکه آیا توله مورد نظر شما ممکن است دچار ریزش پوشش شود، در زمان خرید از پرورش دهنده بخواهید که تصاویر والدین سگ را نشان شما بدهند.
توله سگ های پامرانین باید برای جلوگیری از هیپوگلیسمی (افت قند خون)، یک بیماری جدی که توله های بسیار کوچک مستعد ابتلا به آن هستند، تغذیه شوند. وعده های غذایی باید حاوی پروتئین، چربی و کربوهیدرات های پیچیده باشد.
فقط یادتون باشه که برای نگه داری سگ، حتما باید واکسیناسیونش رو جدی بگیرین و در مورد مریضی های سگ مطالعه کنین.
منبع:
