آیا تا به حال فکر کرده اید که سبیل سگ نقش و کاربرد خاصی برای سگ دارد یا خیر؟ برخلاف سبیل در انسان که نقشی مهم در عملکرد انسان ندارد، سبیل سگ، نقشی حیاتی در ادراک حسی سگ و ابراز احساسات سگ ایفا میکند.
سبیل سگ چیست؟
سبیل سگ یا ویبریسا، موها یا حسگرهای تخصصی هستند که بالای چشم سگ، روی گونه ها، پوزه و چانه سگ رشد می کنند. سبیل ها و موهای سگ هر دو از کراتین ساخته شده اند، اما سبیل ها دارای نوک مخروطی هستند و بسیار ضخیم تر و انعطاف پذیرتر از موهای معمولی سگ هستند. ریشه سبیل سگ بسیار عمیق تر از ریشه مو معمولی در پوست بدن سگ قرار گرفته است و اطراف ریشه سبیل، مملو از رگ های خونی و پایانه های عصبی که به لمس بسیار حساس هستند می باشد.
بخش بزرگی از مغز سگ به پردازش داده های این حسگرهای اختصاص دارد. تقریباً 40 درصد از ناحیه حسی مغز سگ در ارتباط با قسمت هایی از بدن که دارای سبیل هستند می باشد. در واقع هر یک از سبیل ها را می توان به یک نقطه خاص در مغز ردیابی کرد که اهمیت این حسگر ها را در بدن سگ نشان می دهد.
طول سبیل های صورت عموماً با اندازه سگ و به ویژه با عرض سر مرتبط است. سبیل های پوزه به سمت سوراخ های بینی کوتاه تر و به سمت گونه ها بلندتر هستند. رنگ سبیل معمولاً تحت تأثیر رنگ یا رنگ های پوشش است. البته ممکن است با افزایش سن یا عفونت های پوستی، ضربه به پوست یا داروهای شیمی درمانی، رنگ سبیل تغییر کند.
آیا همه سگ ها سبیل دارند؟
بله، همه سگ ها دارای سبیل هستند، من جمله نژادهای بدون مو. البته طول و تعداد سبیل ممکن است بسته به نژاد متفاوت باشد. نژادهای دارای پوشش فرفری می توانند دارای سبیل های فرفری باشند، اما این سبیل ها همان نقش حیاتی را در ادراک حسی سگ ایفا می کنند.
چرا سگ ها سبیل دارند؟
سگ ها به خاطر حس بویایی و شنوایی عالی خود مشهور هستند، اما بینایی سگ ها چندان جالب نیست. سگ ها فاصله دور را بهتر می بینند. اما در تمرکز روی اجسام از نزدیک، مشکل دارند. سبیل سگ با ارسال مداوم اطلاعات به مغز به سگ ها کمک می کنند چیزهایی را که در نزدیکی آن ها می باشد را به راحتی درک کنند. هنگامی که سگی به مانعی در مسیر خود نزدیک می شود، جریان های هوایی را ایجاد می کند که با برخورد به مانع به عقب باز می گردد. سبیل ها ارتعاشات بسیار ضعیف ناشی از این تغییرات در جریان هوا را تشخیص می دهند و مانند یک رادار عمل می کنند.
بنابراین سبیل سگ عملکردی مانند یک رادار دارد و برای سگ دو کارکرد بسیار مهم دارد: کمک به سگ برای درک محیط خود و ابراز احساسات سگ.
درک محیط
سبیل های سگ از بدو تولد وجود دارند و از اولین موهایی هستند که در توله سگ های تازه متولد شده رشد می کنند. تصور میشود که این رشد اولیه، نقشی حیاتی در کمک به نوزادان تازه متولد شده ایفا میکند تا بتوانند سینه مادرشان را پیدا کنند و قبل از اینکه چشمهایشان کاملاً باز شود (معمولاً در حدود 14-10 روز)، شیر بخورند.
فولیکولهای سبیل سگ حاوی سلولهای گیرنده لمسی هستند که برای ارسال سیگنال به مغز ضروری هستند. اگر سبیل سگ، توسط جسم دیگری لمس شود، یا جریان هوا سبیل سگ را حرکت دهد، این ارتعاش ایجاد شده، ایمپالس عصبی را از فولیکول های سبیل سگ به مغزش منتقل می کند. سبیل های سگ می توانند اندازه، شکل و سرعت اجسام مجاور را بر اساس حرکت جریان هوا تشخیص دهند.
سبیل ها در جاهای مختلف بدن سگ اطلاعات متفاوتی را در مورد محیط اطرافش به او می دهند :
- سبیل های پوزه به تعیین شکل، مجاورت و بافت سطوح کمک کنند. این سبیل ها به سگ ها کمک می کنند غذا و آب را تشخیص دهند و فاصله را مشخص کنند.
- سبیل های بالای چشم ها در پاسخ به محرک های لمسی یا جریان هوا، از چشم محافظت می کنند. هنگامی که سبیل های بالای چشم حرکت کنند، سیگنال هایی را به مغز سگ می فرستند که باعث پلک زدن سگ می شود. سبیل های بالای چشم به عنوان یک هشدار اولیه است که چیزی در نزدیکی صورت است و بنابراین به سگ کمک می کند با دیوارها یا اشیا برخورد نکند یا به سگ هشدار می دهد که چیزی در حال نزدیک شدن است که ممکن است به صورت یا چشم های او آسیب برساند و در پاسخ، سگ پلک می زند تا از چشمش محافظت کند.
- سبیل های گونه به درک محیطی سگ کمک می کنند، مانند حرکت در فضاهای تنگ و صاف نگه داشتن سر در حین شنا.
- سبیل های چانه از خال زیر چانه سگ رشد می کنند. این خال ها حاوی تعدادی از سلول ها هستند که اطلاعات حسی و لمسی را به مغز می رسانند. آنها در تشخیص غذا، آب و سایر اشیایی که خارج از میدان دید طبیعی هستند بسیار مفید می باشند.
ابراز احساسات
سبیل های سگ همچنین می توانند احساساتی مانند شادی یا اضطراب را منتقل کنند.
سگهایی که آرام هستند، اغلب سبیلهایشان صاف روی صورتشان قرار میگیرد. سگ های شاد اغلب سبیل های بالای چشم خود را به سمت بالا حرکت می دهند.
سگ هایی که ترسیده اند یا تهدیدی فوری در محیط خود احساس می کنند، اغلب سبیل های پوزه را به سمت تهدید به سمت بیرون و پایین حرکت می دهند. سبیل پوزه همچنین فرومون ها را به عنوان وسیله ارتباطی منتشر می کنند.
سبیل سگ در مقابل سبیل گربه
سبیل گربه همان نقش سبیل سگ را بازی می کند. سبیلهای گربه معمولا به اندازه عرض بدن گربه رشد می کنند و به تعادل گربه، توانایی پریدن او، تشخیص غذا/ طعمه و حرکت در تاریکی کمک کنند.
گربه ها همچنین دارای سبیل هایی می باشند که در پشت پاهای جلو قرار دارند، در حالی که سگ ها این نوع سبیل را ندارند.
آیا باید سبیل های سگ را کوتاه کرد؟
خیر. شما نباید سبیل های سگ خود را کوتاه کنید. آنها برای ادراک حسی سگ و تعادل حیاتی هستند، بنابراین کوتاه کردن سبیل های سگ تان یا قطع کردن آنها ممکن است تعادل، حرکت و توانایی سگ شما را برای درک محیط با اختلال مواجه کند.
کوتاه کردن یا بریدن سبیل سگتان به هر نحوی ممکن است باعث ایجاد استرس زیادی برای سگ تان شود. این کار، عملکرد حسی سگ را با مشکل جدی مواجه می کند و می تواند باعث گیج شدن و اختلال موقت در فعالیت های روزمره مانند شکار، شنا و بازی کردن بشود. در برخی از سگ ها، کوتاه کردن سبیل می تواند باعث پرخاشگری سگ شود.
در صورت کوتاه کردن سبیل سگتان، توانایی حسی سگ شما ممکن است از بین برود یا کاهش یابد تا زمانی که سبیلهایش دوباره رشد کنند. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا سبیل ها به اندازه قبلیشان رشد کنند.
سگهایی که سبیل هایشان کوتاه شده است، در تاریکی یا نور کم، نامطمئن و محتاط حرکت می کنند. در این شرایط، آنها آهسته تر حرکت می کنند، زیرا اطلاعاتی را که باید بتوانند به دست بیاورند (مانند اطلاعات در مورد وجود موانعی مانند دیوار یا وسایل خانه) را نمی توانند با کمک سبیل خود جمع آوری کنند.
از منظر حقوق حیوانات، کوتاه کردن یا کندن سبیل ، بهعنوان قطع عضو حسی در نظر گرفته میشود و در برخی کشورهای اروپایی این کار ممنوع می باشد. کندن سبیل می تواند برای سگ بسیار دردناک باشد و ممکن است باعث خونریزی شود.
اگر سبیل های سگ خود را به طور اشتباهی کوتاه کردید، دردی حس نمی کند و سبیل ها دوباره رشد می کنند. بنابراین، هنگام کوتاه کردن پوشش سگ خود در نزدیکی سبیل های او بسیار محتاط باشید. البته بهتر است از آرایشگرهای حرفه ای و متخصص حیوانات خانگی برای کوتاه کردن مو سگتان استفاده کنید.
آیا سبیل های سگ می ریزند؟
بله، سبیل ها مانند موهای دیگر بدن سگ می ریزند. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا یک سبیل جدید به طول طبیعی خود برسد. سبیل های شکسته و شکننده می توانند نشان دهنده سن، تغذیه نامناسب یا سایر مشکلات سلامتی زمینه ای (جرب، استرس، عدم تعادل هورمونی، عفونت های پوستی مانند کرم حلقوی و غیره) باشند.
در سگ هایی که بیماری آلوپسی دارند، سبیل و مو های صورت، سر یا گوش می ریزند. در موارد شدیدتر، موهای پاها و بدن نیز می ریزد. آلوپسی ممکن است در موارد خفیف، خود به خود برطرف شود ولی در موارد این بیماری با دارو درمان می شود.
منبع: